1 kitap 1 mekan :)

                                                                1 kitap 1 mekan :)

 DOĞA TARİHİ 

''Başkalarının gözleri, bizim zindanlarımız; başkalarının düşünceleri, bizim kafeslerimiz'' Virginia Woolf 

Kitabı elime alıyorum, ilk sayfayı açıyorum ve karşıma çıkan cümle bu. İlk görüşte aşk gibi ilişkimiz. Geri kalan sayfaları iyi-kötü tüm yönleriyle kabul edip, merakla okumaya koyuluyorum. Ne yazarsa yazsın kabulüm. İlk cümle vuruyor çünkü bu aralar derdimiz hep başkalarının düşünceleri, o ne der bu ne der diye kaçırdıklarımız, kaçındıklarımız... Oysa başkalarının düşünceleri, başkalarının hayatları. Bizim değil. Baş kahraman Doğa da bu dertten müzdarip; ancak o bunu kabullenip, tüm yaşamını başkalarına göre inşaa etmeye başlıyor. Kendi gözleriyle değil de başkalarının gözleriyle bakıyor dünyaya. Tek arzusu onaylanmak. Onaylanacağı şekilde davranmak, hissettiği gibi değil.  

''Doğa, şarap içmeyi sevmiyordu. Şarabın tadı içini kaldırıyordu. Doğa şarap içiyor olmayı seviyordu''  

Üstte yazdığım kitaptan alıntı cümle güzelce özetliyor aslında. Doğa onaylanmayı seviyordu. Şirkette en iyi hep o olmalıydı, en zayıf, en güzel, gözler ona doğru dönmeliydi hep, hayran bakışlar üzerinde olmalıydı. Plazada, sporda, avmde. Doğa'nın Doğa'dan güzel arkadaşı olmamalıydı. Her zaman farklı olmalıydı, en çok onun fotoğrafları beğenilmeli, bir restoranta gittiğinde en çok onunla ilgilenilmeliydi. Doğa ilk gençlik çağlarında yaptı tercihini. En sevdiği grup olan Sepultura'nın cd'sini alıp dinlemek yerine, son parasıyla Sepultura yazılı t-shirt'ü almayı ve Sepultura dinlediğini tüm insanlara göstermeyi seçtiği gün, asıl seçimini yapmıştı. Artık olduğu gibi görünmeyecek, yalnızca göründüğü gibi olacaktı ve dinlemek yerine, dinlediğini göstermeye çalışacaktı. Bu onaylanmanın ilk kuralıydı. 

-meli -malı ekleri hep sıkıntı vermiştir bana. Bundandır ki kitaptan fazlaca etkilendim. Bişeyi böyle böyle yapmalı, böyle böyle etmeli diye sınırlandırmak oldukça anlamsız. Tek doğru olmadığı gibi, herkesin gerçeği de kendine. Olması gereken diye bişey yok, olması gereken zaman buydu diye bişey de yok. Herkes hayali neyse onun peşinden koşmalı, kim ne der diye düşünmeksizin. Uzun süredir üzerine düşündüğüm yegane konu bu. Benim gerçeğim, benim doğrum. Başka kimi ilgilendirir ki ? Yalnızca paylaştığımız kadarına vakıf olabilir insanlar.

Son olarak Tezer Özlü'nün bir sözünü hatırlıyorum. ''Ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut, ne sizin 'medeni durum' dediğiniz durumsuzluk ne de başarılı bir birey olmak ya da sayılmak benim gerçeğim değil'' 

Kitabı herkese tavsiye ederim bu arada, keyifle okunuyor :)

RAFİNE ESPRESSO BAR 

İstanbul öyle kalabalık ki. Ağzına kadar dolu bir şişeye benzetiyorum bazen. İçinde sıkışıp kalmamak imkansız. Metrobüs ve metroya binmek zorunda olduğum günlerde; bu şehrin içinde boğuluyorum sanki. İnsan güruhu üzerime üzerime gelirken ne huzurdan eser kalıyor, ne de hümanistliğimden :) 

İşte böyle bir günde, az insan, çok müzik, belki biraz da kahveye ihtiyaç duyuyor insan. Böyle bir anda, Kadıköy'ün belki de en kalabalık yeri Zeplin'in hemen karşısındaki Rafine Espresso Bar'ı görüyorum. Üç dört masalık ufacık bir yer. Hemen oturup filtre kahve ve browni söylüyorum. Oturduğum yerin karşı duvarında Sylvester Stalonne çizimi. Adeta onunla içiyoruz kahvelerimizi, sonra ben kitabıma dönüyorum. Derken siparişlerim geliyor. Beklentim yüksek değil; ancak browniden bi çatal aldıktan sonra dağılan dikkatim, yayılan lezzet beni de oldukça şaşırtıyor. Sonradan sebebini öğreniyorum. Cafenin sahibi esasında aşçı; hemde ünlü şef Batuhan Piatti'yle çalışmış, birçok yerde daha onun imzası bulunmakta. Bu yüzden de tatlıların enfes olması çok doğal. Tüm tatlıları içerideki küçük mutfakta kendisi yapıyormuş. Cheesecake, tiramisu, balkabaklı cheesecake ilk aklımda kalanlar. 

Mekan üç haftalık taze bi' yer. Hep tatlılardan bahsettim; ama kahve çeşitleri de enfes. Zaten asıl olarak kahveye ağırlık vermişler. Kadıköy'de yaşayanlar veya oradan geçenler için de self servis şeklinde karton kutuda kahvelerini almaları için uğrak bir mekan olmuş bile Rafine. Uğrayın derim! 

Buranın bana anımsattığı şarkı; 

Depeche Mode- Strangelove

 http://www.youtube.com/watch?v=JbWj951Bt2U

YENİ!

YENİ!

Yeni olan her şey güzel ve heyecan vericidir. İlk defa dinlediğimiz bir şarkı, okuduğumuz bir paragraf bile algılarımızı tümüyle değiştirip, dönüştürebilir. Bu bağlamda atalarımızın da dile getirdiği üzere tebdil-i mekanda ferahlık olduğu gerçeği de tartışılmazdır kanımca :) Bu yüzdendir ki yeni yerler keşfetmek beni mutlu etmekte, siz de gider ve benim kadar seversiniz umarım :)



ANADOLU YAKASINDA BİR KEŞİF; CoffeeNutz

Anadolu yakası; sessiz sedasız sokakları, sakinliği, genel eğlence ve yaşam merkezlerine uzaklığıyla her zaman uzun uzun zaman geçirmek açısından ikinci planda kalmıştır. Daha çok ikamet etmek için tercih edilen bir bölge olmaktan ileri gidememiş olan bu yakada, son zamanlarda Kadıköy ve Bağdat Caddesi haricinde de kıpırdanmalar olmaya başladı. Benim de yaşadığım yer olan Kozyatağı’nda apatmanların, ağaçların arasına gizlenmiş bir vaha keşfettim. CoffeeNutz. Kahve tutkunları; Arayın, bulun, gelin!

Atatürk Caddesi’ni bilen bilir, Kozyatağı’ndaki en kalabalık cadde olup; Starbucks ve Manolya gibi bilindikyerleri de üzerinde barındırmaktadır. Starbucks’ı es geçip, bir sokak ilerisine doğru yürüdüğüm o gün sanki bişey beni dürtmüştü. Büyükçe bir apartmanın altına konuşlanmış, ufacık bir bahçeyle karşılaşmam ve buranın CoffeeNutz olduğunu görmem böyle bir günde oldu.Bir köşede saatlerce oturup serinlikle kucaklayan ağacın altında keyif yapılabilecek bir salıncak, karşısında ise rahat mı rahat koltuklar karşıladı beni. Akşam olsa daha da güzel olurdu diye düşündüm, her yerde lambalar ve aydınlatıcılar vardı. Kulağıma enfes bi müzik çalındı tam da bu anda. 

                                    

Öncelikle şunu söylemeliyim, kahve tutkunlarını gerçekten mutlu edecek bir mekan. Bu konuda uzman sahipleri var CoffeeNutz’ın. Sıcak günleri serinlikle karşılamanızı sağlayacak Cold Drip içebilirsiniz, bugüne kadar içtiklerim arasında en iyisiydi; sıcak suya maruz bırakılmayan kahve tanelerinin daha uzun ömürlü olduğunu, asit ve yağ oranının daha düşük olduğunu söylüyorlar. İstanbul’da hızla ilerleyen bir trend haline gelen gurme kahveciliğinde iddialı olan bu mekanda filtre kahveye uygun, aroması bol Colombia çekirdeği, Espressoya uygun, güneş altında ve meyvesi ile birlikte bekletilmiş Ethiophia çekirdeği ve öğütülmüş kahve çeşitleri mevcut. Bunlar CoffeeNutz tarafından bizzat üretilmekte. Tabi filtre kahve gibi klasikler de unutulmamış.

  

                                   

En çok da üstteki fotoğrafta gördüğünüz kahveden alınabilecek tatların anlatıldığı tabloya şaşırdım. Kahve deyip geçmemek lazım, yüzlerce çeşidi, bize hissettirdiği onlarca tat var. Sözün özü, anadolu yakasına yolunuz düştüğünde güzel saatler geçirebileceğiniz sakin bir yer aradığınızda CoffeeNutz’ı es geçmeyin, ben çok sevdim!

Buranın bana anımsattığı şarkı; Tracy Chapman- Fast Car 

http://www.youtube.com/watch?v=TO9Qa7MpAvw

KARAKÖY ÇILDIRDI! Pim Karaköy 

Karaköy bundan beş altı sene önceye kadar, yalnızca Taksim'den Kadıköy'e geçmek için vapuru kullandığımız bir geçiş alanı niteliğindeydi çoğumuz için. Kim derdi ki her köşesine yepyeni yerler açılacak, eski tamirhaneler, atölyeler yenilenip bir yeme-içme eğlence merkezine dönüşecek diye. Şaşırtıcı oldu elbette. Son zamanlarda her gidişimde yepyeni bir cafeyle karşılaşmaktayım. Bu cafelerin arasında da tabi ki bir eleme yapıyor insan, her biri heyecan verici ve muhakkak gitmeliyim dedirtmiyor. Pim Karaköy'ü instagramdaki keşfet bölümünde gördüğüm an, mutlaka buraya uğramalıyım dedim ve arkadaşımı da alıp buranın yolunu tuttum. İyiki de böyle yapmışım dedim.

Baltazar'ın hemen karşı sokağında, yine çok sevdiğim Karaköy Bando'nun hemen karşısı. Kocaman geniş bi alan. Yan tarafında ise buranın pastanesi bulunuyor, ürünleri kendileri yapıyorlar. Oturduğumuz süre boyunca da yan taraftan gelen mis gibi kokular bize eşlik ediyor. 

Dekorasyonda öncelikle duvardaki kocaman grafiti dikkati çekiyor; ancak içeri doğru bakıldığında her ayrıntıya titizlikle dikkat edildiği belli oluyor. Pitaları ve pitalarla yapılan sandwichler öne çıkan lezzetler arasında. Bir sonraki gidişimde kesinlikle köfteli pitasını denemek istiyorum. Yan masaya geldiğinde biz çoktan seçimimizi yapmıştık, bir sonraki gelişimde kesinkes deneyeceğim diyerek kafamda bir not aldım bile. Menüde kahvaltı için beş değişik menü bulunmakta olup, yan taraftaki pastanesiyle ilgili de macaron konusunda oldukça başarılı olduklarını duyuyoruz. Karaköy'e gittiğinizde yeni bir yer arayışına girerseniz rahatlıkla gidip, saatler geçirebileceğiniz bi' yer. Yolu açık olur umarım.

Buranın bana anımsattığı şarkı; Alphawazen-Days;

http://www.youtube.com/watch?v=u_Z-ZwXKqIE

MODA'DA YEPYENİ BİR DURAK; Page Cafe&Gallery 

Moda'nın, Kadıköy'ün yeni yeni cafelere ev sahipliği yapması, Cihangir'leştirilmeye çalışılmasından oldukça rahatsız olduğum bir dönemde, Moda'ya inerken solda gördüm Page  Cafe&Gallery'i. Önyargılarımdan arınmaksızın girdim, kahve eşliğinde arkadaşımı beklemeye koyuldum. Ne yalan söyleyeyim, çok sevdim burayı. İçeri doğru ilerlediğimde, Berk Öztürk'e ait çizimlerin duvarda asıldığını gördüm. Burası bir Cafe-galeri. Moda'ya oldukça yakışmış, ilgili ve samimiler. Çilekli limonata ve lattesinin yanında, tatlılarından da deneyebilirsiniz. Moda'da kahvaltı edilecek onlarca yer demeyin, Page Cafe&Gallery, kahvaltı konusunda da iddialı. Moda'daki insan selini seyre dalmak için birebir olan lokasyonu da bizim için bir tercih sebebi oluşturuyor. Bu cafeyi ziyaret etmenizi öneririm.

Buranın bana anımsattığı şarkı; Youth-Doughter;

http://www.youtube.com/watch?v=VEpMj-tqixs